17 | Blangini, Giuseppe Marco Maria Felice

Blangini Giuseppe Marco Maria Felice BLANGINO dit Félix (1781-1841)

Félix Blangini, Giuseppe Marco Maria Felice Blangino, zijn echte naam, werd geboren in Turijn (Italië) op 18 november 1781. Hij is een tenor, Italiaanse lyrische zanger. Hij zingt heel vroeg, in de kathedraal van Turijn. Hij studeerde grondig muziek en kwam in 1799 naar Parijs. Daar voltooide hij een onvoltooide opera van de auteur, La Fausse Duègne, en begon hij zijn eigen werken te componeren.

In 1805 was hij in dienst van de hertog van Saksen-Coburg in München. Daarna werd hij in dienst genomen door de zus van keizer Napoleon, Pauline Borghese, in haar privé-muzikale etablissement. Hij zou een affaire met haar hebben gehad, heel snel onderbroken door de keizer. In 1809 riep koning Jérôme Bonaparte hem naar Kassel als muzikaal leider. Blangini keerde terug naar Parijs in 1814, bij de val van het keizerrijk.

Daarna werd hij zangleraar aan het Conservatorium. De bescherming van de prins van Bénévent, Talleyrand en de hertogin van Berry wordt verkregen, wat zijn positie in Parijs consolideert. Dankzij zijn connecties werd hij meester van de kapel en componist van het koninklijk hof van Lodewijk XVIII. Maar de revolutie van 1830 en de drie glorieuze jaren kwamen en het verloor al zijn prerogatieven. Blangini stierf in Parijs op 18 december 1841.

Werken: Opera's (meer dan 30):

La Fausse duègne (1799);
Chimene en werkelijkheid (1803);
Droom en werkelijkheid (1803);
Nephthali of de Ammonieten (1806);
De excursie van kalief (1810);
Inès de Castro (1810);
De Lacedemonische feesten (1807);
Het offer van Abraham (1810)…
en meer dan honderdzeventig liederen, romances en vocale nocturnes.
Onderscheiding: Ridder in het Legioen van Eer (01-05-1821).