54 | Marie d'Agoult

Gelijk maar een uitzondering op de zelfbedachte regel dat ik in deze reeks alleen over componisten publiceer, schrijf ik nu toch over een bijzondere dame die geen componist was. Overigens kunnen vrouwen ook best componist zijn, maar dat terzijde.

Om deze dame kom ik niet heen. Ook letterlijk niet als je het grafmonument van deze adellijke dame ziet. Een prachtig groot monument met veel gevoel voor detail en versteende verwijzingen (zie foto's). Haar gewone naam is Marie Catherine Sophie, Vicomtesse de Flavigny, de dochter van Alexander Victor François de Flavigny (1770–1819). Zeg maar Marie. Ook zij leefde dus voor, tijdens en na het Napoleontische tijdperk en had zoals dat hoort, haar opvoeding gekregen in het Frans, een Frans klooster beter gezegd. Nadat zij op stand was getrouwd met de 20 jaar oudere Charles Louis Constant d'Agoult, Comte d'Agoult (1790–1875) en 2 leuke dochters (waarvan een erg jong gestorven) kreeg genaamd Louise (1828–1834) en Claire (1830–1912) ging ze toch na 7 jaar scheiden in 1835. Meteen daarna trok ze in bij coming star en 5 jaar jongere pianist en componist Franz Liszt. En passant leerde ze ook Frédéric Chopin kennen die meteen - onder de indruk van haar charmes en/of wijsheid - zijn opus 25 (12 etudes) aan haar opdroeg. 

Liszt en Marie hadden een LAT relatie omdat beide persoonlijkheden gesteld waren op hun zelfstandigheid. Die zelfstandigheid ging echter niet zover dat samen toch nog 3 kinderen kregen:

• Blandine (1835–1862), de eerste vrouw van toekomstig premier van Frankrijk Émile Ollivier. Blandine stierf al vroeg op de leeftijd van 26 jaren
• Cosima (1837–1930), trouwde met pianist en dirigent Hans von Bülow en daarna met componist Richard Wagner
• Daniel (1839–1859), stierf jong aan de gevolgen van tuberculose. Ze had het ver kunnen schoppen met haar talent voor de piano.

Marie bereikte voor die tijd de gezegende leeftijd van 70 jaar en heeft zonder dat we dat exact weten een stempel gedrukt op haar tijdgenoten componisten.

Link naar Chopin etude nummer 12, opus 25 gespeeld door de reïncarnatie van deze dame

Citaten over de relatie met Liszt

In haar memoires schrijft Marie over Liszt:

"...a tall figure, excessively thin, a pale face with great sea-green eyes in which glistened swift flashes of light like waves catching the sunlight...features at once suffering and powerful."

"six inches of snow covering twenty feet of lava,"

"I feel myself an obstacle to his life; I'm no good to him. I cast sadness and discouragement over his days."

Nadat de relatie was verbroken schreef Liszt vanuit Utrecht ergens in December 1842: "the day is cold and dark. The only ray that comes to me, the sole source of light and warmth, is my memory of you, dear Marie. I think back to our awakenings in Como and Florence...I feel I have forgotten how to live."

Nadat Liszt weer niet trouw bleek te kunnen zijn schreef Marie "Ik wil wel je minnares zijn, maar niet een van je minnaressen".

17 jaar na de laatste breuk zei Liszt: "Marie, laat me de taal van de gewone man gebruiken. God zegene je en wens me geen slechte dingen toe."

De reactie van Marie was wel duidelijk: "It is still he, and he alone, who makes me feel the divine mystery of life. With his departure I feel the emptiness around me and I shed tears."

Mooi toch?! 

Luister hier: https://pere-lachaise.info/music/89-marie-d-agoult-liszt-les-adieux-reverir-on-a-motif.html