87 | Mihalovici Marcel and Mihalovici Haas Monique

Mihalovici Marcel (1898-1985):

https://pere-lachaise.info/music/146-mihalovici-marcel-sinfonia-giocosa-opus-65-1951

Marcel Mihalovici, werd geboren op 22 oktober 1898 in Boekarest (Roemenië). Hij studeerde viool, harmonie en contrapunt in zijn geboorteplaats. Hij begon te componeren op elfjarige leeftijd. Zijn ontmoeting met Georges Enesco is bepalend voor de rest van zijn carrière. Aangemoedigd door zijn oudere broer verhuisde hij in 1919 naar Parijs om compositie te studeren bij Vincent d'Indy aan de Schola Cantorum.

In 1921 ontving hij de Georges Enesco Compositieprijs in Roemenië voor zijn Sonate voor viool en piano nr. 1, die hij twee jaar later, in 1927, herwerkte met Clara Haskil. Als belanghebbende in de muzikale avant-garde van het interbellum, richtte hij in 1928 de École de Paris op. Dit brengt verschillende componisten en buitenlandse vrienden samen, Boguslaw Martinu, Conrad Beck en Tibor Harsányi, bij wie kort daarna Alexander Tansman, Alexandre Tcherepnine, Igor Markevich en Alexandre Spitzmüller aansluiten.

Na de oorlog bleef het vaak gevraagd en gespeeld worden, met name door de Franse radio. Een van zijn laatste composities, kort voor zijn dood, werd geschreven in opdracht van violist Yehudi Menuhin. Hij is ook de vriend van Samuel Beckett, Vladimir Jankélévitch en Pierre Jean Jouve. Hij is de auteur van meer dan honderd werken in alle genres (opera's, symfonieën, kamermuziek, enz.). Zijn vrouw, de beroemde concertartiest Monique Haas, maakt de meeste van zijn werken voor piano.

Marcel Mihalovici stierf op 12 augustus 1985 in Parijs. Zijn as rust bij die van zijn vrouw, de pianiste Monique Haas Mihalovici (1909-1987).

Mihalovici-Haas Monique (1909-1987)

Monique Haas, Mme Mihalovici, werd geboren in Parijs op 20 oktober 1909. Ze was de dochter van de chemisch ingenieur Louis Haas. Ze ging naar het Conservatorium van Parijs in de hogere klasse van Lazare Lévy, waar ze in 1927 afstudeerde met een Eerste Prijs. Ze kreeg les van Charles Tournemire, Maurice Emmanuel en Suzanne Demarquez. Monique Haas is ook de privéstudent van Rudolf Serkin, Robert Casadesus en Georges Enesco.

Als avant-garde pianiste is ze vooral verbonden met het milieu van componisten van de School van Parijs, waarvan haar echtgenoot, Marcel Mihalovici, een belanghebbende is, naast Boguslaw Martinu, Alexandre Tcherepnine, Alexandre Tansman, Conrad Beck en Tibor Harsanyi. Monique Haas zorgt voor de creatie van verschillende hedendaagse werken, zoals de trio's van Khatchatourian en Staempfli, stukken van Pisk, Albert Roussel, Martinu, Neugeboren of Jolivet.

Ze gaf Stravinsky's Les Noces onder leiding van Hermann Scherchen (1935), en speelde stukken van Berg, Journeau, Manziarly, Webern's Variations (op. 27) toen ze nauwelijks bekend waren. Zij en haar man waren allebei joods en moesten tijdens de Tweede Wereldoorlog hun toevlucht zoeken in Cannes. Haar carrière bracht haar naar Australië, via de Verenigde Staten, China en de USSR.

Van 1968 tot 1969 was ze professor aan het Conservatorium van Parijs, maar ook reisgenoot van de Franse Communistische Partij. Ze laat een groot aantal opnames na van werken van Ravel, Mozart (concerten), Debussy (Préludes, Etudes, Pour le Piano), Bartók, Mihalovici.

Monique Haas stierf in Parijs op 9 juni 1987. Haar as rust naast die van haar echtgenoot, de componist Marcel Mihalovici (1898-1985).