85 | Lacombe Louis

De muziek weer een prachtig staaltje van huisvlijt!

Pierre Louis Trouillon-Lacombe (26 november 1818, Bourges (Cher) - 30 september 1884, Saint-Vaast-la-Hougue, (Marne) was een Franse pianist en componist
Louis Lacombe werd geboren in Bourges, de broer van componist Felicita Casella. Hij toonde al op zeer jonge leeftijd ongewone muzikale vaardigheden en werd al snel geprezen als een wonderkind. Hij studeerde piano aan het Conservatorium van Parijs van 1829 tot 1832 bij Pierre Zimmermann en won de eerste prijs pianospel op 12-jarige leeftijd in 1831. begon te toeren door West-Europa na het verlaten van het Conservatorium, en in 1834 studeerde hij compositie in Wenen bij Carl Czerny, en theorie bij Ignaz von Seyfried en Simon Sechter.Aan het einde van het decennium vestigde hij zich in Parijs en trouwde met zijn eerste vrouw; zijn tweede vrouw, Andrea Lacombe (née Favel), met wie hij trouwde in 1869, was een zanger.

In Parijs vestigde Lacombe zich aanvankelijk als een virtuoos pianist, waarbij hij zich steeds meer toelegde op compositie en muziekkritiek. (Zijn essays werden gedeeltelijk herdrukt in een postume verzameling, Philosophie et musique (1896).)
Lacombe's eerste gepubliceerde werken omvatten een pianokwintet, een trio en enkele pianostukken. Hij schreef een aantal dramatische symfonieën met solist en koor, en zijn cantate, Sapho, werd uitgevoerd op de beroemde Paris Exposition Universelle (1878).
Hij schreef verschillende opera's, maar er werden er tijdens zijn leven slechts twee uitgevoerd. La Madone was een volledig moderne compositie met muzikale continuïteit door elke act, uitgebreide orkestratie en slechts een kleine hoeveelheid gesproken dialoog. De reactie op de openingsavond werd echter als lauw omschreven. Madame Boniface, een stripverhaal in twee bedrijven, werd in 1883, laat in zijn leven, opgevoerd. Zijn mooiste werk is misschien wel Winkelried (1892), een grootse opera in vier bedrijven die postuum in première ging. Steven Huebner schrijft in Grove: "Muzikaal is de partituur meer erkenning waard dan het heeft gekregen. Het verraadt niets van de invloed van Gounod die te zien is in zoveel Franse opera's uit die periode. Hoewel het conservatief van vorm is, zijn de orkestratie en harmonische stijl zijn rijk (...) Opzwepende homoritmische refreinen maken Winkelried een mooi vehikel voor Zwitserse patriottische sentimenten."
Lacombe stierf op 65-jarige leeftijd in Saint-Vaast-la-Hougue, een klein stadje in de buurt van het Kanaal.

Pierre Louis Trouillon-Lacombe (November 26, 1818, Bourges (Cher)– September 30, 1884, Saint-Vaast-la-Hougue, (Marne) was a French pianist and composer
Louis Lacombe was born in Bourges, the brother of composer Felicita Casella. He showed unusual musical abilities at a very young age and was soon hailed as a child prodigy. He studied piano at the Paris Conservatoire from 1829 to 1832 with Pierre Zimmermann and won first prize in piano performance at only age 12 in 1831. He began touring Western Europe after leaving the Conservatoire, and in 1834 he studied composition in Vienna with Carl Czerny, and theory with Ignaz von Seyfried and Simon Sechter. At the end of the decade, he settled in Paris and married his first wife; his second wife, Andrea Lacombe (née Favel), whom he married in 1869, was a singer.

In Paris, Lacombe initially established himself as a virtuoso pianist, increasingly dedicating himself to composition and music criticism. (His essays were partly reprinted in a posthumous collection, Philosophie et musique (1896).)
Lacombe's first published works include a piano quintet, a trio, and some piano pieces. He wrote a number of dramatic symphonies with soloist and choir, and his cantata, Sapho, was performed at the famous Paris Exposition Universelle (1878).
He wrote several operas, but only two were performed in his lifetime. La Madone was a completely modern composition with musical continuity through each act, elaborate orchestration, and only a small amount of spoken dialogue. However, the opening night response was described as lukewarm. Madame Boniface, a two-act comic piece, was performed in 1883, late in his life. Perhaps his finest work is Winkelried (1892), a four-act grand opera that premiered posthumously. Steven Huebner, writing in Grove, states "musically the score is worth more recognition than it has received. It betrays none of the influence of Gounod seen in so many French operas of the period. Though it is conservative in form, the orchestration and harmonic style are rich (...) Stirring homorhythmic choruses make Winkelried a fine vehicle for Swiss patriotic sentiment."
Lacombe died in Saint-Vaast-la-Hougue, a small town located near the English Channel, at age 65.