11 | Garat Jean Pierre

Pierre-Jean Garat (25 april 1764 - 1 maart 1823) was een Franse zanger en neef van Dominique Joseph Garat. Hij werd geboren in Ustaritz.
Garat wijdde zich al op jonge leeftijd aan het cultiveren van zijn muzikale talenten. Omdat hij een afkeer betuigde van het advocatuur, dat zijn vader wilde dat hij zou uitoefenen, werd hem zijn toelage beroofd, maar door het beschermheerschap van een vriend verkreeg hij het ambt van secretaris van graaf d'Artois, en werd daarna ingehuurd om muzieklessen aan de koningin van Frankrijk.
Aan het begin van de revolutie vergezelde hij Rode naar Engeland, waar de twee muzikanten samen optraden in concerten. In 1794 keerde hij terug naar Parijs. Na de Revolutie werd hij beroepszanger en belandde hij in de gevangenis voor een lied dat hij componeerde over de tegenslagen van de koninklijke familie.
Toen hij zijn vrijheid had herwonnen, ging Garat naar Hamburg, waar hij meteen buitengewoon succes boekte. Door zijn daaropvolgende optredens in Parijs en zijn bezoeken aan Italië, Spanje, Duitsland en Rusland, maakte hij voor zichzelf een reputatie als zanger die door geen ander van zijn eigen tijd werd geëvenaard. Daarnaast werd hij docent zang aan het Conservatoire de Musique en componeerde hij verschillende liederen. Hij stond bekend als een fervent aanhanger van Gluck in tegenstelling tot Handel.
Garat stierf op 1 maart 1823 in Parijs.

Pierre-Jean Garat (25 April 1764 – 1 March 1823) was a French singer and nephew of Dominique Joseph Garat. He was born in Ustaritz.
Garat devoted himself from an early age to the cultivation of his musical talents. Because he professed a distaste for the legal profession, which his father wished him to pursue, he was deprived of his allowance, but through the patronage of a friend he obtained the office of secretary to Comte d'Artois, and was afterwards engaged to give musical lessons to the queen of France.
At the beginning of the Revolution he accompanied Rode to England, where the two musicians appeared together in concerts. He returned to Paris in 1794. After the Revolution he became a professional singer and was thrown into prison for a song he composed about the misfortunes of the royal family.
On regaining his liberty Garat went to Hamburg, where he at once achieved extraordinary success. By his subsequent appearances in Paris, and his visits to Italy, Spain, Germany and Russia, he made for himself a reputation as a singer unequalled by any other of his own time. In addition, he became a professor of singing for the Conservatoire de Musique, and composed several songs. He was known as a keen partisan of Gluck in opposition to Handel.
Garat died on 1 March 1823 in Paris.