13 | Kreutzer Rodolphe

Bij gebrek aan enige marimba literatuur van Kreutzer een uitvlucht voor mij om noten te kunnen spelen. Hoe anders is het nu! 

Rodolphe Kreutzer (15 november 1766 [1] - 6 januari 1831) was een Franse violist, leraar, dirigent en componist van veertig Franse opera's, waaronder La mort d'Abel (1810). Hij is waarschijnlijk het best bekend als de toegewijde van Beethovens Vioolsonate nr. 9, Op. 47 (1803), hoewel hij het werk nooit speelde en het onspeelbaar en onbegrijpelijk verklaarde.

Kreutzer maakte kennis met Beethoven in 1798, toen hij in Wenen was in dienst van de Franse ambassadeur, Jean-Baptiste Bernadotte (later koning van Zweden en Noorwegen). Beethoven droeg de sonate oorspronkelijk op aan George Bridgetower, de violist bij de eerste uitvoering, maar na een ruzie herzag hij de opdracht ten gunste van Kreutzer.

Rodolphe Kreutzer (15 November 1766[1] – 6 January 1831) was a French violinist, teacher, conductor, and composer of forty French operas, including La mort d'Abel (1810). He is probably best known as the dedicatee of Beethoven's Violin Sonata No. 9, Op. 47 (1803), though he never played the work, declaring it unplayable and incomprehensible.

Kreutzer made the acquaintance of Beethoven in 1798, when at Vienna in the service of the French ambassador, Jean-Baptiste Bernadotte (later King of Sweden and Norway). Beethoven originally dedicated the sonata to George Bridgetower, the violinist at its first performance, but after a quarrel he revised the dedication in favour of Kreutzer.