01 | Collet Henri (1885-1951)

Henri Collet werd geboren in Parijs op 5 november 1885. Hij bracht zijn jeugd door in Bordeaux. Als zeer vroegrijpe muzikant ontwikkelde hij al vroeg een passie voor de Spaanse cultuur. In Spanje voltooide hij zijn muzikale studies, bij Federico Olmeda en vervolgens bij Felipe Pedrell.

Terug in Frankrijk kreeg hij advies van Déodat de Séverac en voltooide hij zijn studie bij Gabriel Fauré. Hij werd leraar Spaans op de middelbare school Janson-de-Sailly. Hij is ook componist en musicoloog.

Hij is ook een muziekcolumnist en bedacht de term "Groep van Zes" in januari 1920. Hij is ook een musicoloog wiens publicaties over Spaanse muziek in de Middeleeuwen, de Renaissance en de 20e eeuw nog steeds gezag hebben.

Zijn muziek, beïnvloed door die van Albeniz en Falla, is zo geïnspireerd door de Spaanse cultuur (in het bijzonder Castiliaans en Andalusisch), dat zijn commentatoren hem behandelen als een Spaanse muzikant met de Franse nationaliteit.

Hij stierf op 23 november 1951 in Parijs.

Werken:

Vijf gedichten van Francis Jammes, opus 17-21 (1909?);
Liederen van Castilië, piano, opus 42-46 (1920);
Castiliaanse Rapsodie, voor viool (of altviool) en orkest, opus 73 (1924);
Serenades, piano, opus 115 (1925);
Los toreros, ballet-pantomime in 1 bedrijf en 7 tableaux (1932);
De gouden geit, lyrische komedie in 7 tableaus, libretto van André Birabeau naar de roman van Paul Arene (1936-1937);
Flamencoconcert voor piano en orkest nr. 1 (1946);
Alhambra-symfonie (1947).

Vertaling: Geselecteerde werken van Cervantes, boekhandel Armand Colin, Parijs (1920).

Eerbetoon: De Franse Post heeft een postzegel uitgegeven met zijn afbeelding erop. Een openbare tuin draagt ​​zijn naam in La Baule-Escoublac (Loire-Atlantique) waar hij een villa had. Er is een vierkant Henri Collet in zijn geheugen, in Parijs (16e).