69 | Hainl Georges (1807-1873)

George Hainl werd geboren in Issoire (Puy-de-Dôme), in 1807. Twee Oostenrijkse krijgsgevangenen werden geïnterneerd in Issoire (Puy-de-Dôme), na de verovering van Landrecies (Nord), in 1794, de twee broers Georg en Franz Hainl. Ze vestigden zich in deze stad waar ze het beroep van schoenmaker, muziekmeester en violist uitoefenden.

Georg trouwde met Marie Dumas en hun zoon François werd geboren op 16 november 1807 maar zal de geschiedenis ingaan met de voornaam Georges. Hij leidt een jeugdige leerling-muzikant naar het rondreizende leven. Hij speelt met name viool van dorp tot dorp tussen Issoire en Saint-Flour (Puy-de-Dôme). Hij liet zijn bohémienleven achter zich en ging in 1829 naar het conservatorium om cello te studeren, in de klas van Louis Norblin, waar hij in 1830 de eerste prijs behaalde.

Hij maakte een concerttournee in België en Nederland met de pianist en componist Théodore Doehler. Daarna verhuisde hij naar het Zuiden waar hij muziekfestivals organiseerde. Georges Hainl werkt samen met vele orkesten. Daarna, in 1840, werd hij dirigent van het orkest van het Grand-Théâtre de Lyon, waar hij bleef tot 1863. Op die datum verving hij Louis Dietsch als dirigent van het orkest van de Opéra, een functie die hij tot aan zijn dood bekleedde.

Hij dirigeerde met name de premières van Africaine van Meyerbeer, Don Carlos van Verdi en de herziene versie van Faust van Gounod. In 1863 werd hij gekozen tot dirigent van het orkest van de Société des concerts, ter vervanging van Théophile Tilmant die ontslag had genomen.

In 1867 dirigeerde hij de concerten op de Wereldtentoonstelling en vanaf 1869 de muziek van de keizerlijke kapel.

Door zijn afnemende gezondheid nam hij ontslag uit zijn functie. Verkozen tot lid van de Academie van Lyon in 1852, liet hij voor de gelegenheid een tekst achter waaruit zijn grote belangstelling voor muziek in de provincie blijkt: Onderzoek naar muziek in Lyon, van 1713 tot 1852. Georges Hainl stierf op 2 juni 1873 in Parijs van een cerebrale congestie.

Werken (voor cello):

Souvenirs du Bourbonnais;
Fantasie op Willem Tell;
Herinneringen aan Mont-Dore;
Herinneringen aan Napels…

Eerbetoon: het pad langs zijn tombe draagt ​​zijn naam.