85 | Idir, Hamid Cheriet (1945-2020)

Idir, artiestennaam van Hamid Cheriet, werd geboren op 25 oktober 1945 in Aït Yenni (Algerije). Hij begon geologie te studeren. In 1973 begon zijn muzikale carrière bij toeval bij Radio Alger. Hij vervangt op korte termijn de zangeres Nouara, ziek, die een slaapliedje moet vertolken dat hij voor haar heeft gecomponeerd.

Dit is zijn eerste radiohit, Rsed A Yidess (Let sleep come). Hij nam deze titel en een tweede, A Vava Inouva (Mijn vader voor mij), op in 45 toeren. Daarna vertrok hij om zijn tweejarige militaire dienst te vervullen. Het lied begint zich te verspreiden in Algerije en gaat dan de grenzen uit.

In 1975 kwam Idir naar Parijs, gebeld door platenmaatschappij Pathé Marconi, die zijn eerste album wilde produceren. In 1976 werd A Vava Inouva een wereldhit, uitgezonden in 77 landen en vertaald in 15 talen! Dit Kabyle-nummer is de eerste grote hit die rechtstreeks uit Noord-Afrika komt.

Na dit succes nam Idir Ayarrach Negh (To our children) op, een album dat in 1979 uitkwam. Hij vervolgde met een lange reeks concerten.

Maar deze discrete man herkent zich niet in de wereld van de showbizz. Daarom koos hij ervoor om een ​​jaar of tien weg te glippen, terwijl hij een paar zeldzame recitals gaf.

Na een rechtszaak tegen zijn voormalige producer krijgt Idir de mogelijkheid om zijn titels opnieuw op te nemen. Zijn carrière werd nieuw leven ingeblazen met de release van een compilatie, in 1991, van zeventien nummers van zijn eerste twee albums.

Daarna keerde hij terug naar de voorkant van het podium en verscheen op de New Morning, in Parijs, van 7 tot 9 februari 1992. Dit leverde hem veel lof en erkenning van zijn collega's op. Voor het eerst schreven critici hem de status van voorloper van de wereldmuziek toe.

Het volgende jaar bracht Blue Silver een nieuw album uit, Les Chasseurs de lumière, waarin hij zijn favoriete thema's, liefde, vrijheid en ballingschap zong. Hij trad op in Olympia, in Parijs, op 26, 27 en 28 juni 1993.

Op 22 juni 1995 kwamen meer dan 6.000 mensen hem applaudisseren met zijn vriend Khaled, initiatiefnemers van de vereniging l'Algérie la vie qui nodigden hen uit naar een concert voor vrede, vrijheid en tolerantie. "Raï uit Oran ontmoet Kabyle protestpoëzie".

Zijn echte discografische comeback was met Identités, in 1999. Het album bracht vele artiesten samen, van Manu Chao tot Maxime Le Forestier, via Gilles Servat. Idir brengt degenen samen die pleiten voor culturele openheid en de erkenning van ieders eigen wortels.

In juli 2001, toen Kabylië werd geteisterd door gewelddadige rellen, organiseerde hij een groot concert in de Zenith in Parijs om de opstand van het Kabyle-volk tegen de centrale Algerijnse macht te steunen.

In 2004 schreef hij een column in de krant Liberation, met veel kunstenaars, intellectuelen en wetenschappers uit de Maghreb, om "de kracht van het levende secularisme te herontdekken".

In 2005 bracht hij een live-cd en een dubbel-dvd uit, Entre Scènes et Terres, om zijn dertigjarige carrière te vieren. In 2007, midden in de Franse presidentiële campagne, tekende Idir een "republikeins" album, La France des couleurs. Dit album "verdedigt de kleuren van Frankrijk" zoals hij graag herhaalt en waar hij de jongere generatie uitnodigt: Achnaton, Grand Corps Malade, Zaho... Een nieuw album werd uitgebracht op 4 februari 2013, Adrar Inu (Mijn berg

) . Het is een terugkeer naar de basis, een intiem werk, het meest persoonlijke van zijn repertoire. Hij keert terug om te zingen in Algerije op een unieke datum, 4 januari 2018, voor het Berberse nieuwjaar, in Algiers, na 38 jaar afwezigheid.

In januari 2019 wordt een concert georganiseerd op het podium van het Palais Omnisports de Paris-Bercy, in Parijs, om het Berberse nieuwjaar te vieren. Dit concert brengt voor het eerst de drie sterren van het Kabyle-lied, Aït Menguellet, Allaoua en Idir, samen.

Idir stierf op 2 mei 2020 in het Bichat-ziekenhuis in Parijs aan longfibrose waaraan hij al enkele maanden leed.