04 | Auber Daniel François Esprit

Het kan iedereen overkomen. Pa wil dat zoonlief Daniel (29 Januari 1782 – 12/13 Mei 1871) in de zaak komt werken. Ondanks dat Auber goed zijn weg wist op het toetsenbord (geen computer, el. keyboard o.i.d.)  en hij in 1799, 17 jaar oud al een eerste strijkkwartet op zijn naam had, was vader onverbiddelijk. Beiden woonden in Caen, Normandië, maar Daniel mocht op zijn 20-ste al dan niet vrijwillig naar Londen om daar het vak print-selling (waarvoor ik geen goede vertaling weet) van zijn vader te gaan leren. Toen Engeland en Frankrijk weer op oude voet ruzie begonnen te maken na het breken van het verdrag van Amiens, moest Daniel in 1804 het land verlaten. In die tijd probeerde Daniel al wat meer te componeren. In 1811 begon het muziek schrijven pas goed toen hij ging studeren bij Luigi Cherubini (waarover later meer). Het was echter van korte duur toen zijn eerste eenakter Le Séjour militaire (1813) flopte en hij er meteen de brui aangaf. De Muzen lieten hem echter niet los. Nadat de business van plaatjes-verkoper en de dood van zijn vader hem beiden in de steek lieten keerde hij weer terug op het pad van componist. Met twee opera's Le Testament et les billets-doux (1819) en La Bergère châtelaine die goed werden ontvangen lag de weg naar succes voor hem open. Hij vond een uitstekende samenwerking met Eugène Scribe (een combinatie van de huidige componist John Ewbank en tekstschrijver Han Koorenneef) waarmee hits werden geschreven. Via deze lijst is te zien hoeveel opera's Daniel heeft geschreven. Het zijn er nogal wat. Fra Diavolo is zo ongeveer de bekendste opera van deze zeer productieve componist. Een van mijn studies van repertoirestukjes tijdens mijn oponthoud aan het Koninklijk Conservatorium in 's-Gravenhage.

Auber volgde in 1842 op verzoek van de Koning Louis Phillipe - Daniel was inmiddels 60 jaar - Cherubini op als directeur van het conservatorium. Zijn notenproductie ging met de jaren wel achteruit. Zijn laatste grote succes Le premier jour de bonheur een komische opera stamt uit 1868. Frankrijk wist ook deze inwoner van Parijs te eren met allerlei onderscheidingen. En terecht dat er in Parijs een straat (Rue Auber) naar hem is vernoemd en die straat komt natuurlijk uit bij het Opera gebouw.

Auber heeft zonder twijfel de leeftijd van de allersterkste gehaald met zijn 89 jaren en stierf in een periode dat Frankrijk gebukt ging onder wederom een Duitse bezetting. Aardig te vermelden is dat zijn opera La Muette de Portici dat gaat over de Napolitaanse opstand een voorbeeld werd voor onze zuiderburen de Belgen tegen de Nederlandse bezetting in 1830. Protestsongs zijn van alle tijden.

Op de foto links: Auber (inzet) op leeftijd en een versteende versie van zijn hoofd aan een gedenknaald. Met mijn 1,82 meter ernaast krijg je en aardige indruk over de hoogte. Het graf ligt ervoor.