Alexandre Charles Lecocq (3 juni 1832 - 24 oktober 1918) was een Franse componist. Lecocq werd geboren in Parijs, waar hij in 1849 werd toegelaten tot het Conservatorium als reeds een volleerd pianist. Hij studeerde bij François Bazin, François Benoist en Fromental Halévy en won de eerste prijs voor harmonie in 1850 en de tweede prijs voor fuga in 1852. Hij kreeg voor het eerst bekendheid door met Georges Bizet de eerste prijs voor een operette te delen in een wedstrijd die was ingesteld door Jacques Offenbach. Zijn opéra comique, Le Docteur Miracle, werd in 1857 uitgevoerd in het Théâtre des Bouffes Parisiens.
Daarna schreef hij voortdurend voor theaters, maar produceerde niets bijzonders tot Fleur-de-thé (1868), dat meer dan honderd nachten duurde. Ook Les cent vierges (1872) werd gunstig ontvangen. Al zijn eerdere successen werden in de schaduw geworpen door La fille de Madame Angot (Brussel, 1872), die in 1873 in Parijs meer dan 400 nachten achter elkaar werd opgevoerd en sindsdien enorm populair is geworden en behouden.[1] Na 1873 produceerde Lecocq een groot aantal operettes, hoewel hij nooit zijn vroege triomf in La fille de Madame Angot evenaarde.
Camille Saint-Saëns was een vriend van Lecocq en bleef de muziek van laatstgenoemde bewonderen. Lecocq stierf op 85-jarige leeftijd in zijn thuisstad Parijs.
Alexandre Charles Lecocq (June 3, 1832 – October 24, 1918) was a French musical composer. Lecocq was born in Paris, where he was admitted into the Conservatoire in 1849, being already an accomplished pianist. He studied under François Bazin, François Benoist, and Fromental Halévy, winning the first prize for harmony in 1850, and the second prize for fugue in 1852. He first gained notice by sharing with Georges Bizet the first prize for an operetta in a competition instituted by Jacques Offenbach. His opéra comique, Le Docteur Miracle, was performed at the Théâtre des Bouffes Parisiens in 1857.
After that he wrote constantly for theatres, but produced nothing especially successful until Fleur-de-thé (1868), which ran for more than a hundred nights. Les cent vierges (1872) was also favorably received. All his previous successes were cast into the shade by La fille de Madame Angot (Brussels, 1872), which in Paris in 1873 was performed for more than 400 nights consecutively, and which has since gained and retained enormous popularity.[1] After 1873, Lecocq produced a large number of operettas, though he never equalled his early triumph in La fille de Madame Angot.
Camille Saint-Saëns was a friend of Lecocq's, and never ceased to admire the latter's music. Lecocq died in his home city of Paris, aged 85.